ارزیابی طیف های طراحی استاندارد 2800 با مقایسه با استاندارد نیوزیلند (NZS-1170.5) و نقدی بر روش اعمال اثرات جهت داری زلزله در ساختگاه های حوزه نزدیک

این نوشتار برآنست که طیف‌های طراحی استاندارد 2800 را با مقایسه با ضوابط استاندارد نیوزیلند به دلیل شباهت‌های ظاهری نظیر دو پارامتری بودن مورد ارزیابی قرار دهد. هر دو استاندارد شتاب‌های طیفی با احتمال ده درصد در پنجاه سال را بازتاب می‌دهند. موارد ارزیابی شامل شتاب مبنای طرح  (A) در استاندارد 2800 و فاکتور خطر Z) )در استاندارد نیوزیلند شکل‌های طیفی در بازه‌های شتاب ثابت و حداکثر سرعت ثابت روی انواع چهارگانه خاک و پارامتر اعمال اثرات جهت داری در حوزه نزدیک  N(T )در استاندارد 2800 و  N(D,T )در استاندارد نیوزیلند می‌باشند. با استفاده از روش مبتنی بر تحلیل خطر، مقادیر شتاب‌های طیفی استاندارد 2800 با اعمال اثرات جهت داری بطور کیفی ارزیابی شده است. نتایج کیفی این مقاله نشان می‌دهد که مقادیر شتاب‌های طیفی استاندارد 2800 در زمان تناوبهای میانی )تا 2 ثانیه( باید افزایش و در زمان تناوب‌های بلند )بزرگتر از 2 ثانیه( باید کاهش داده شود. به بیان دیگر شتاب‌های طیفی برای ساختمان‌های با ساخت و ساز فراوان در حوزه نزدیک کمتر از مقدار مورد نیاز است.